بخشی از متن مقاله تاثير کاربرد پاکلوبوترازول بر پارامترهاي بيوشيميايي گياه کلزا(Brassica napus.L) تحت تنش خشکي در شرايط کشت درون شيشه (in vitro) :
محل انتشار: اولین همایش ملی تنش های گیاهی غیر زیستی
تعداد صفحات:8
نویسنده(ها):
مهری عموبیگی – دانشجوی کارشناسی ارشد, دانشگاه پیام نور
رویا رضوی زاده – استادیار, گروه زیست شناسی, دانشگاه پیام نور, صندوق پستی 3697-19395 , تهران- ایران
چکیده:
در این پژوهش اثر پاکلوبوترازول به عنوان یک تنظیم کننده تریازولی بر روی پارامترهای بیوشیمیایی گیاه کلزای تحت تنش خشکی در شرایط کشت درون شیشه بررسی شد. بذر ها پس از ضد عفونی در محیط کشتMSحاوی غلظت های صفر, 2,4,6 و 8 درصد وزنی مانیتول (سطوح مختلف خشکی) و غلظت هایppm0,5,10 و 20 پاکلوبوترازول کشت گردیدند این آزمایش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی در سه تکرار اعمال گردید. بعد از 4 هفته میزان کلروفیل کل, قندهای احیاکننده, مالون دالدهید, پروتئین کل, پرولین ریشه و برگها و عناصر معدنی اندازه گیری گردید. نتایج مشخص کرد که تنش خشکی غلظت قندهای احیاکننده و پرولین را افزایش داده است و غلظتهایppm10 و 20 پاکلوبوترازول در سطوح مختلف مانیتول این دو پارامتر را به میزان بیشتری افزایش داده است. تنش خشکی غلظت مالون دآلدهید, پروتئین, سدیم اندام هوایی وریشه و کلسیم اندام هوایی را به طور معنی داری افزایش داد. درحالی که تیمار پاکلوبوترازول موجب کاهش معنی دار این پارامترها گردید.در مقابل تیمار پاکلوبوترازول تحت تنش مانیتول مقدار پتاسیم ریشه و اندام هوایی و کلسیم ریشه را به میزان کمتری کاهش داد. بنابراین اعمال پاکلوبوترازول باعث القای سازگاری های فیزیولوژیک مناسبی برای ایجاد درجه ای از مقاومت به خشکی می شود.